دهه فجر در ایران اسلامی یادآور روزهای پر فراز و نشیبی است که با تظاهرات و شعارهای جوانان وسرکوب عوامل رژیم پهلوی همراه بود؛ روزهایی که جوانان بسیاری در مسیر رسیدن به اهداف والای انقلاب و رهایی از چنگال زورگویی های شرق و غرب و دست نشانده خودباخته آنها در کشور در کوچه و خیابان یا زندانهای مخوف ساواک در جای جای ایران به شهادت رسیدند.
آن روزرها مردم از خودباختگیهای حکومتی که از غربیها تنها جاسوسی کردن و دستگیر و زندانی کردنها در زندانهای مخوف و شکنجه و ظلم را داشت و برای هر کاری چشم به دهان آنها میدوخت و از ناعدالتیها و خود فروختگیها و تاراج سرمایههای کشور، از فساد و بیبند و باری و ترویج فحشا به ستوه آمده بودند و در اندیشه خود باوری و رسیدن به تمام «ما می توانیم» با رهبری فرزانه و روحانی که با آموزههای دینی و معنوی، نقشههای روشن آیندهای بدون این بدیها، تبعیضها و فسادها را ترسیم میکرد پا در میدان مبارزه گذاشتند و جنگیدند و جنگیدند تا به پیروزی انقلاب اسلامی رسیدند.
نقش جوانان در رشد و پیشرفت جوامع
یکی از عواملی که نقش ویژهای در پیروزی انقلاب اسلامی ایران در 22 بهمن 57 داشت حضور پرشور و گسترده جوانان این مرز و بوم از شرق تا غرب از شمال تا جنوب کشور بود، جوانانی که با تمام وجود به میدان آمدند تا امروز ما اندیشه آنها را در پیشرفتهای علمی و پزشکی، نظامی و فضایی، سیاسی و ورزشی، اقتصادی و هنری به وضوح لمس کنیم.
باید اذعان داشت جوانان در هر جامعهای به دلیل برخورداری از استعدادهای فراوان میتوانند نقش تعیین کنندهای در آن جامعه داشته باشند چرا که سرمایههای اصلی جوامع محسوب میشوند لذا میتوانند موجبات رشد و پیشرفت را در عرصههای مختلف فراهم کنند. در کشور ما نیز جوانان سهم عمدهی تحولات را از انقلاب تا دفاع مقدس، در میدانهای جهاد عملی یا علمی به عهده داشتهاند. اصولا جوانان روحیهای تحولطلب دارند و وجود تبعیضات و بی عدالتیها و خودباختگیها در رژیم طاغوت سبب ورود خیل عظیمی از آنها به معرکه انقلاب شد تا بلکه بتوانند سبب تحول جامعهای که در آن زندگی میکنند، شوند.
رژیم پهلوی و ترویج بی بند و باری در میان جوانان
باید تاکید کرد که جوانان نقش تعیین کننده و اثرگذاری در پیروزی انقلاب اسلامی داشتند و این مهم به دلیل ایدئولوژی خاص و متمایز انقلاب اسلامی، مکتب اسلامی آن و حضور رهبری دینی در راس آن بود. در حالیکه جوانان سرمایههای اصلی هر کشوری محسوب میشوند رژیم پهلوی اهمیتی برای جوانان و توانمندیها و تواناییهای آنها به وِیژه در عرصههای علمی و فرهنگی و سیاسی قائل نبود بلکه دغدغه اصلی آنها، حاكم ساختن فرهنگ غربی در كشور و گرایش به غرب تحت لوای رسیدن به تمدن و پیشرفت بود.
با چنین تفكری فرهنگ دینی و ملی مورد بیوجهی قرار میگرفت و با ارزشها و باورهای دینی مقابله میشد و در مقابل تلاش میشد جوانان به فساد و فحشا تشویق شوند تا فکر و خلاقیت از آنها گرفته شده و به عناصری بیتاثیر در فرهنگ و سرنوشت کشورشان مبدل شوند این همان نقشه شوم دشمن بود که رژیم خودباخته طاغوت پهلوی که البته دست نشانده همان دشمن قسم خوردهای بود که تنها در فکر تاراج منابع ملی ایران بود، آن را اجرا میکرد یعنی به جای توجه به سرمایههای اصلی این مملکت با ترویج بیبند و باری به دنبال نیل دشمن به اهدافش بود.
نقش اندیشه های امام در بیداری جوانان
اما رهبر بیدار انقلاب دست آنها را خوانده و عنوان کردند: «اصل برنامه این بود تا جوانان را به فساد بکشند تا مبادا در برابر تاراجشان قدرتی قیام کند... تمام مراکز فساد در سراسر مملکت برای مشغولسازی جوانان به امور شهوانی بود تا به کلی افکار را از آنها بگیرند و نسبت به کشورشان و هر بلایی که به سرشان می آید بی تفاوت باشند..» نهضت اسلام و آرمانهای بلند امام در چنین شرایطی سبب بیداری جوانان شد. امام مسیر را نشان دادند و جوانان ایران در اندیشه تحول و رسیدن به ایرانی مستقل و به دور از وابستگی های غربی و شرقی، به دور از فحشا و بیبند و باری و به دور از تبعیض و بیعدالتی به میدان آمدند.
جوانان با این هویت دینی و ملی که از جانب اندیشههای والای امام گرفتند و سازماندهی در پایگاه های انقلاب یعنی مساجد، حسینیهها، دانشگاهها و حوزههای علمیه هر یک گوشهای از کلاف سردرگمی و بلاتکلیفی هویت خود باخته و غرق در فساد و بیتفاوتی نسبت به سرنوشت و آینده خود، کشور و منابع سرشار کشور را به دست گرفتند تا به کمک و همیاری هم دشمن خودفروخته داخلی و دشمن خون خوار خارجی را بیرون کنند. آمار سنین شهدای انقلاب خود گویای این مهم است که جوانان چه نقش ویژهای در این پیروزی و رهایی از چنگال طاغوت داشتهاند.
جنگ جنگ تا پیروزی!
از زمان جدیتر شدن مبارزات انقلابی و به ویژه بعد از فرار شاه از ایران و چپاول حجم زیادی از ثروت های ملی و قاچاق آن به خارج از کشور، تظاهرات شکل سازمان یافتهتری به خود گرفت و این اتفاقات و وقایع بعد از بازگشت امام به کشور رنگ و بوی دیگری داشت و 10 روز سرنوشتساز تا پیروزی انقلاب رقم خورد اما در جای جای این مبارزات و تظاهرات، سازماندهیها و همیاریهای مردمی حضور جوانان انقلابی در رسیدن به هدف غایی بسیار پر رنگ است. شاید شعار «جنگ جنگ تا پیروزی!» از همین روزهای پر فراز و نشیب به یادگار مانده است روزهایی که اگر مردم و جوانان در میدان نمیمانده و خسته میشدند سرنوشت انقلاب بدین شکل رقم نمیخورد.
با این حال جوانان انقلابی با نشاط و معنویت جوانی خود انقلاب نوپایی را برپا کردند که ارکان نظام سرمایهداری و طاغوت را به لرزه درآورد، سردمداران نظام سرمایهداری که انقلاب اسلامی برپا شده را مانع تحقق اهداف خود میدانستند از روز اول انقلاب، بنا به مخالفت و دشمنی گذاشته و سعی بر خاموش کردن شمع امید مستضعفان جهان داشتند اما این جوانان تربیت شده مکتب امام بودند که از انقلاب خود به خوبی محافظت کرده و روز به روز بر قدرت نرم و سخت نظام اسلامی افزودند.
امروز هم بعد از 43 سال همچنان شاهد بالندگی جوانان در عرصههای مختلف علمی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، پزشکی و حتی تسلیحات نظامی و موشک و ماهواره هستیم بالندگیهایی که خود محصول خودباوریهای تزریق شده از انقلاب مردمی ایران به جوانان این مرز و بوم بوده و هست.